Kolęda dla nieobecnych

A nadzieja znów wstąpi w nas. Nieobecnych pojawią sie cienie. Uwierzymy kolejny raz, W jeszcze jedno Boże Narodzenie. I choć przygasł świąteczny gwar, Bo zabrakło znów czyjegoś głosu, Przyjdź tu do nas i z nami trwaj, Wbrew tak zwanej ironii losu. Daj nam wiarę, że to ma sens. Że nie trzeba żałować przyjaciół. Że gdziekolwiek są - dobrze im jest, Bo są z nami choć w innej postaci. I przekonaj, że tak ma być, Że po głosach tych wciąż drży powietrze. Że odeszli po to by żyć, I tym razem będą żyć wiecznie Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat, Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole. Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas, I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole. A nadzieja znów wstąpi w nas. Nieobecnych pojawią się cienie. Uwierzymy kolejny raz, W jeszcze jedno Boże Narodzenie . I choć przygasł świąteczny gwar, Bo zabrakło znów czyjegoś głosu, Przyjdź tu do nas i z nami trwaj, Wbrew tak zwanej ironii losu. Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat, Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole. Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas, I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.

So hope shall fill us again Shades of the Absentees will appear And we shall henceforth believe In yet another Christmas And although it's buzz has faded As someone’s voice is still missed Come over and stay with us Against, so called, irony of fate Give us faith that it makes sense That there is no need mourning friends That wherever they are, they are doing well Because they are here, although in another form And convince us that it is how it is supposed to be That the air is still trembling after (their) voices That they have left in order to live And this time they will live forever Come into this world to reimburse for loss accounts To take at the table an empty seat amidst us Once again, let us enjoy a child inside us And let us forget that there are empty seats at the table So hope shall fill us again Shades of the Absentees will appear And we shall henceforth believe In yet another Christmas And although it's buzz has faded As someone’s voice is still missed Come over and stay with us Against, so called, irony of fate Come into this world to compensate for loss accounts To take an empty seat at the table amidst us Once again let us enjoy the child inside us And let us forget that there are empty seats at the table